پيمان اساسی

کارکرد اتحاديه اروپا بر پايه موازين پيمانهای اسـاسی می باشـد. پيمان اساسی عهـدنامه ای بين المللی اسـت که توسط کشورهای عضو امضاء گرديده اسـت. کليه دولتهای عضو اتحاديه اروپا بايد مفاد پيمان اسـاسی را رعايت کنند. به همين دليل، اتحاديه اروپا فقط در مناطقی اعمال قدرت دارد؛ که به موجب پيمان اساسی به آن اختيار داده شـده باشد. در صورت لزوم، در پيمانهای اساسی تجديد نظر و اصلاح به عمل می آيد. در باره پيمانهای اساسی و اصلاحات آن، کشورهای عضو متفق الرأی تصميم می گيرند.

در پيمان اساسی ارزشها و اصول اتحاديه اروپا مندرج گرديده است. در همين پيمان وظايف و شيوه تصميم گيری اتحاديه اروپا نيز قيد گرديده است. علاوه بر اينها، روابط بين اتحاديه اروپا و کشورهای عضو و حدود اختيارات هر کدام در پيمان نامه اساسی معيّن شده اند.

آخرين پيمان اساسی اتحاديه اروپا در سال 2007 ميلادی در ليسبون منعقد کرديد. پيمان ليسبون در سال 2009 ميلادی به قدرت اجراء در آمد. پيمان اساسی جديد، به اتحاديه اروپا اختيار داد که معاهدات بين المللی را نيز منعقد کند. هدف اين بود که بازار مشترک اروپا در اتحاديه اروپا ادغام گردد؛ تا به اين ترتيب فقط يک سازمان نقش اجرائی را عهده دار باشد. بعد از انعقاد پيمان ليسبون، در تاريخ 1 دسامبر سال 2009 ميلادی، به کار بازار مشترک اروپا خاتمه داده شد.

امضای پيمان نامه اساسی ليسبون، سال 2007 ميلادی

عکس: پارلمان اروپا

پيمانهای اساسی شامل چهار عهد نامه تأسيس، و عهد نامه های تکميلی و تصريحی آنها می باشند.

پيمانهای اساسی و قانونگذاری

پيمانهای اساسی تعيين کننده حدود اختيارات قانونگذاری تشکيلات اتحاديه اروپا می باشـند. قوانينی که توسط اتحاديه اروپا وضع شده، در کشورهای عضو به مورد اجراء گذاشته می شوند. کميسيون اروپا مجاز به طرح لايحه ای نيست، که مورد آن، به موجب پيمان اساسی، در حدود اختيارات اتحاديه اروپا نباشد. بنا به پيمان اساسی، اتحاديه اروپا می تواند توصيه ها، مصوبات و رهنمودهائی به کشورهای عضو صادر کند. مصـوبات اتحاديه برای کشورهای عضو لازم الاجرا می باشند. رهنمودها اهـداف مشترک کشورهای عضو را مشخص و تعيين می کنند؛ ولی اخذ تصميمات در مورد شـيوه اجرای کار برای حصول اين اهداف، به اختيار هر يک از کشورهای عضو می باشد.